Οι «Ινδοευρωπαίοι» ανήκουν σε εκείνους τους πολεμικούς νομαδικούς λαούς της στέπας, που επηρέασαν αποφασιστικά την πορεία όσων αγροτικών πολιτισμών ζούσαν στα σύνορά τους, εξορμώντας κάθε τόσο από τα βοσκοτόπια τους και κατακτώντας τους αγροτικούς πολιτισμούς της Ευρώπης, της Ασίας και της βόρειας Αφρικής. Αντίθετα με τους γεωργούς, που το βλέμμα τους είναι πάντα προσηλωμένο σ’ ένα κοντινό στόχο, το χωράφι τους, οι λαοί αυτοί στρέφουν συνήθως τη ματιά τους στον μακρινό ορίζοντα της στέπας. Είναι κινητικοί, σκέφτονται με βάση μακρόπνοα στρατηγικά σχέδια και γι’ αυτό κατάφεραν συχνά να συντρίψουν την άμυνα εδραίων αντιπάλων τους χάρη στη στρατηγική ιδιοφυΐα τους. Αλλά δεν υπάρχει στην ιστορία της ανθρωπότητας ούτε ένα παράδειγμα ποιμενικού κράτους που να προέκυψε έπειτα από τέτοιες κατακτητικές εκστρατείες. Τα βασίλεια των Ούννων και των Μογγόλων κατέρρευσαν μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Οι Υξώς, οι πολεμικοί νομάδες που κατέλυσαν το κράτος της 14 ης δυναστείας στην Αίγυπτο, κρατήθηκαν
Ένα βοήθημα μνήμης, για όλες και όλους εκείνους που ξέχασαν ή απώθησαν από τη συνείδηση τους το παρεθλόν. Για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τη σεξουαλική διπολικότητα, την ιδιοκτησία και την πατριαρχία.